POW czyli sprawy klasowe

POW

1. Funkcjonujący obecnie upaństwowiony i scentralizowany system ochrony zdrowia uważamy za niesprawny, nieefektywny i nie możliwy do utrzymania. Jego dalsze podtrzymywanie pogłębia chaos w ochronie zdrowia i sprzyja dalszemu marnotrawieniu publicznych pieniędzy.
2. Szczególną uwagę należy skoncentrować na problemach zdrowotnych pojawiających się u dzieci oraz młodzieży, jako rzutujących na ich późniejsze życie.
3. Upowszechnienie kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży należy traktować jako profilaktykę zdrowotną, która pozwoli w przyszłości na ograniczenie wydatków na lecznictwo.
4. Należy dążyć do zapewnienia jak najlepszego funkcjonowania jednostek opieki medycznej, poprzez wprowadzenie efektywnych (rynkowych) mechanizmów zarządzania i uczynienie z nich dynamicznego, konkurencyjnego sektora gospodarki. Dlatego postuluje się:
 wprowadzenie konkurencji między instytucjami finansującymi ochronę zdrowia połączone z otwarciem tego rynku dla prywatnych firm ubezpieczeniowych,
 prywatyzację zakładów świadczących usługi medyczne - szpitali, przychodni, ambulatoriów itd.
5. Należy wprowadzić pełną jawność finansowania jednostek medycznych
6. Dla placówek opieki medycznej ważne jest stworzenie korzystnego środowiska i stabilnych oraz przejrzystych mechanizmów ekonomicznych.
7. Ze względu na ideę taniego państwa, ważne jest opracowanie rozwiązań organizacyjno-technologicznych pozwalających na ciągłe monitorowanie kosztów świadczenia usług medycznych – co zapewni wykrywanie ewentualnych nadużyć w tym obszarze.
8. Istotne jest wypracowanie mechanizmów, które zapewnią dostęp do specjalistycznych świadczeń zdrowotnych, wykonywanych w jak najbardziej efektywny sposób. Mechanizmy te powinny gwarantować nie dyskryminującą nikogo pomoc oraz być poddane społecznemu nadzorowi.
9. Powinno dążyć się do zmniejszenia biurokratycznych barier, szczególnie w dostępie do specjalistycznych ośrodków ponadregionalnych
10. Należy zwiększyć skuteczność zapobiegania i wczesnego wykrywania chorób poprzez wspieranie programów zdrowotnych o charakterze profilaktycznym
11. Istotne jest zapewnienie działania szybkiego i sprawnego systemu ratownictwa medycznego poprzez realizację systemu zintegrowanego ratownictwa medycznego.
12. Należy dążyć do wprowadzenia wszechstronnej edukacji zdrowotnej, zwłaszcza w programach nauczania, oraz zwiększenie dostępności terapii osób uzależnionych i członków ich rodzin
13. Upowszechnienie problemów osób niepełnosprawnych nie powinno pozostać celem samym w sobie, lecz powinno przyczyniać się do realizacji priorytetowych celów – w tym likwidacji barier architektonicznych, dostępności komunikacyjnej, rozwoju kształcenia integracyjnego.
14. Państwo powinno zapewnić rehabilitację osobom niepełnosprawnym, tak by mogły one osiągać i utrzymywać samodzielnie optymalny poziom niezależności i zdolności funkcjonowania w społeczeństwie. Bardzo ważne są promocja i umożliwienie rehabilitacji osób niepełnosprawnych poprzez aktywne uprawianie sportu.
15. Jedną z najważniejszych metod walki ze społecznym wykluczeniem osób niepełnosprawnych jest promocja ich dostępu do takich form zatrudnienia, w których niepełnosprawność nie stanowi czynnika ograniczającego
16. Ponieważ niepełnosprawność motoryczna często determinuje, iż osoby niepełnosprawne mogą tylko podejmować aktywność zawodową wymagającą aktywności intelektualnej, należy dążyć do wzmacniania i rozszerzania możliwości kształcenia osób niepełnosprawnych na poziomie edukacji wyższej.
17. Bardzo istotną sprawą jest pomoc w rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz umożliwienie im korzystania z obiektów sportowych, tak aby czynnie mogły uczestniczyć w życiu sportowym. Powinno się wspierać powstawaniu nowych klubów zrzeszających osoby niepełnosprawne.
18. Szczególny nacisk zostanie położony na wykształcenie prozdrowotnych
nawyków wśród dzieci i młodzieży. Program promocji zdrowia zamierzamy
finansować z części dochodów uzyskanych z akcyzy nakładanej na wyroby
tytoniowe i alkoholowe. Jego realizacją zajmą się przede wszystkim
organizacje pozarządowe.
19. Zdrowa rodzina to także rodzina niepodatna na zagrożenia tworzone przez współczesną kulturę masową: wszechobecną w mediach i rozrywce przemoc oraz pornografię. Będziemy domagali się od kierownictwa telewizji publicznej, by w swojej polityce programowej uwzględniało szkodliwe skutki, które wywołuje pokazywanie na ekranie licznych scen gwałtu i przemocy.
20. Podstawowym warunkiem realizowania polityki zdrowotnej w Polsce
i odzyskania kontroli nad systemem ochrony zdrowia jest przesunięcie
środków finansowych pochodzących dotychczas ze składek do budżetu
państwa. Pozwoli to uprościć sposób finansowania ochrony zdrowia
21. Ponadto proponowany przez nas sposób finansowania wyeliminuje
pośredników, czyli ZUS i KRUS. Uwolni ZUS od konieczności ściągania
i ewidencjonowania składki, a także identyfikacji ubezpieczonych.
Uproszczenie systemu poprawi też ściągalność składki.
22. . Przejście na finansowanie ochrony zdrowia z budżetu pozwoli na prowadzenie spójnej, przejrzystej i odpornej na pokusy korupcyjne polityki zdrowotnej.
23. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka opowiada się za stworzeniem finansowanego z budżetu państwa pakietu gwarantowanych świadczeń zdrowotnych. Wymaga to z jednej strony politycznej odwagi i odpowiedzialności, z drugiej zaś, wypracowania kompromisu akceptowanego zarówno przez ogół obywateli, jak i środowiska medyczne. My nie uchylamy się od wzięcia na siebie takiej odpowiedzialności
24. Nasz plan działania obejmuje:
a) uproszczenie zasad finansowania świadczeń gwarantowanych z
opracowaniem w zakresie podstawowej i specjalistycznej opieki
zdrowotnej jednolitego, kapitacyjnego systemu opłat za tego typu
świadczenia;
b) wzmocnienie roli lekarzy pierwszego kontaktu;
c) poprawę dostępu do specjalistycznej ambulatoryjnej opieki zdrowotnej
d) finansowanie świadczeń zdrowotnych w lecznictwie zamkniętym -
szpitalach, klinikach chirurgii jednodniowej - na podstawie budżetu
globalnego a w przypadku procedur kosztownych na podstawie ich
rzetelnej wyceny;
e) wprowadzenie regulacji limitowych na świadczenia zdrowotne
opłacane bezpośrednio z budżetu państwa;
f) rozwój opieki pielęgniarskiej świadczonej w domach oraz poprawa
sposobu finansowania rehabilitacji medycznej;
g) poszerzenie kanonu opieki podstawowej o świadczenia związane
z opieką nad kobietami ciężarnymi i dziećmi;
h) wprowadzenie kompleksowego finansowania świadczeń zdrowotnych
dla dzieci i młodzieży w tym finansowanie ze środków publicznych
pełnej opieki stomatologicznej
i) wprowadzenie nowoczesnego systemu rejestru usług medycznych
i rzetelnego nadzoru nad świadczeniodawcami połączonego ze ścisłą
kontrolą merytoryczną i finansową, zwłaszcza w zakresie lecznictwa
szpitalnego;
j) uregulowanie funkcjonowania systemu przez jednolitą ustawę
o opiece zdrowotnej, będącą swojego rodzaju konstytucją zdrowia.
25. Jednym z najważniejszych problemów ochrony zdrowia jest kwestia
płacenia za leki. Państwo refunduje jedynie 37 procent tych wydatków.
Tak niski wskaźnik świadczy o ograniczonym dostępie do tanich medykamentów. A to oznacza, że spora część Polaków nie wykupuje leków zaordynowanych przez lekarzy.
26. Stan ten trzeba bezwzględnie zmienić. W ciągu dwóch lat doprowadzimy do tego, że emeryt, rencista czy osoba przewlekle chora będzie mogła kupić więcej leków.
27. Nie przewidujemy, przynajmniej na razie, zwiększenia wydatków budżetowych na dopłaty do leków. Możliwość nabycia przez pacjentów większej liczby lekarstw za tę samą kwotę uzyskamy, wprowadzając tańsze, co nie znaczy gorsze, medykamenty na listę leków refundowanych oraz dzięki wynegocjowaniu z producentami i hurtownikami niższych cen lekarstw.
28. Zamierzamy wprowadzić górną granicę cen leków refundowanych
przez państwo. Ponieważ leki tańsze są najczęściej lekami produkowanymi
w Polsce, będziemy chronić w ten sposób rodzimy przemysł farmaceutyczny
29. Nadal będziemy przeciwni monopolizowaniu rynku aptecznego przez
wielkie sieci i koncerny farmaceutyczne, co da szanse utrzymania się na
rynku polskim właścicielom aptek.
30. Konieczna jest również szybka i przemyślana nowelizacja ustawy o cenach, by organy państwa mogły je kontrolować.
31. Dziś mamy w Polsce ponad 750 szpitali. Pod względem liczby łóżek
szpitalnych mieścimy się w średniej europejskiej. Od kilkunastu lat,
w związku z ogromnymi postępami technologii medycznej, obserwujemy
w świecie tendencję do zmniejszania liczby miejsc w szpitalach
w stosunku do liczby mieszkańców. Uważamy, że ewolucyjne, rozłożone
w czasie zmniejszanie puli łóżek na oddziałach intensywnej opieki
medycznej jest działaniem celowym i racjonalnym tak z ekonomicznego,
jak i medycznego punktu widzenia. Obowiązkiem państwa jest jednak
zapewnienie odpowiedniej sieci szpitali, uwzględniającej ich potencjał
leczniczy oraz równomierne rozmieszczenie geograficzne. Państwo
musi określić przejrzyste i racjonalne zasady tworzenia krajowej sieci
szpitali. Proces ten, którego realizacja musi zająć wiele lat, rozpoczniemy
od wyznaczenia kryteriów sanitarno-technicznych oraz medycznych,
określających zasady włączania szpitali do sieci. Nie będziemy
brali pod uwagę tego, czy dana placówka jest własnością publiczną czy
prywatną, ponieważ stoimy na stanowisku, że wszystkie podmioty gospodarcze są równe.
32. Budżet państwa powinien zapewnić środki finansowe na zagwarantowanie i utrzymanie gotowości medycznej szpitali zakwalifikowanych do sieci
33. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka zamierza usprawnić system ratownictwa medycznego. Istniejące obecnie rozwiązania powodują, że jest on nadmiernie rozbudowany, a przez to niebywale kosztowny. Wprowadzimy efektywniejsze z geograficzno-demograficznego punktu widzenia rozmieszczenie Centrów Powiadamiania Ratunkowego, Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych oraz szpitali leczenia urazu wielonarządowego. Role szpitali ratunkowych powierzymy istniejącym wojewódzkim szpitalom specjalistycznym.
34. Finansowanie świadczeń zdrowotnych w zakresie ratownictwa medycznego powinien przejąć budżet państwa
35. Wprowadzenie ratownictwa medycznego znacząco obniży koszty społeczne i finansowe leczenia wczesnych i odległych skutków urazów,
prowadzących często – z powodu opóźnionego i nieprofesjonalnego
udzielania pomocy poszkodowanemu w pierwszych minutach po wypadku
– do trwałej niepełnosprawności
36. Uruchomimy programy propagujące zdrowy styl życia. Będziemy zachęcać Polaków do zdrowszego jedzenia, ograniczenia używania tytoniu,
alkoholu oraz środków odurzających. Będziemy także namawiać ich do aktywności fizycznej, do uprawiania sportów i rekreacji.
37. Pragniemy przeznaczyć na ten cel środki pochodzące z części podatku
akcyzowego, nakładanego przez państwo na wyroby alkoholowe i tytoniowe
38. Realizacja tych ambitnych planów nie będzie możliwa bez wsparcia społecznego, przede wszystkim ze strony organizacji pozarządowych. I właśnie do tych organizacji, działających na rzecz promocji i profilaktyki
zdrowotnej, zamierzamy kierować środki publiczne. Jednocześnie, zdając
sobie sprawę z ułomności istniejących uregulowań prawnych, słabości
nadzoru i kontroli nad racjonalnym wydatkowaniem pieniędzy podatników,
wprowadzimy stosowne zapisy ustawowe, zwiększające w tym
zakresie kompetencje nadzorcze organów państwa nad organizacjami
pozarządowymi.
39. Jednym z podstawowych warunków udzielania dobrej jakości świadczeń zdrowotnych jest świetnie wyszkolona i wciąż podnosząca swoje
kwalifikacje kadra medyczna. Tymczasem lekarze, dentyści, pielęgniarki
i położne mają obecnie duże problemy z doskonaleniem swoich
umiejętności zawodowych. Szpitale z przyczyn ekonomicznych masowo uchylają się od tworzenia warunków do uzyskiwania specjalizacji medycznych. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka zamierza ten stan rzeczy zmienić.
40. Proponujemy, aby docelowo lekarze i pielęgniarki w czasie trwania specjalizacji korzystali z finansowanego przez państwo systemu rezydenckiego, obejmującego wszystkich lekarzy specjalizujących się w uprawnionych do tego szpitalach. Dzisiaj podobne rozwiązania dotyczą tylko stażu podyplomowego.
41. . Nasza propozycja oprócz ułatwienia zdobywania specjalizacji zapewni
szpitalom stały dopływ nowej kadry finansowanej w trakcie szkolenia z budżetu państwa
42. Będziemy też zabiegać o zapewnienie kadrze medycznej stałej możliwości kształcenia ustawicznego.