POW czyli sprawy klasowe

POW

1. Rolnictwo jest tym sektorem gospodarki, który wymaga szczególnie głębokich zmian.
2. Państwo powinno podejmować działania polegające na zapewnieniu wszechstronnego rozwoju obszarów wiejskich.
3. W skład agrobiznesu, prócz rolnictwa, wchodzą liczne działy gospodarki: przemysły zaopatrujące rolnictwo, przemysł rolno-spożywczy oraz handel produktami żywnościowymi. Produkcja dobrej jakościowo żywności, upowszechnianie różnorodnych produktów regionalnych i lokalnych dających szanse przetrwania niewielkim zakładom przetwórczym oraz promowanie żywności ekologicznej powinno być specyfiką i zarazem mocną stroną gospodarki żywnościowej w Polsce. Różnorodność polskiego rolnictwa, połączona z różnorodnością tradycji w zakresie wytwarzania i konsumpcji żywności, może być naszym atutem także na konkurencyjnym rynku europejskim i światowym. Z drugiej strony należy stwarzać korzystne warunki dla gospodarstw wielkotowarowych, mogących sprostać nasilającej się konkurencji na światowym rynku produktów rolnych.
4. W krajach wysoko rozwiniętych dochody rodzin rolniczych w większości pochodzą spoza rolnictwa. Rolnicy gospodarujący nawet na dużych gospodarstwach poszukują dodatkowych dochodów poza rolnictwem. Warunkiem dobrobytu zarówno rodzin rolniczych, jak i pozostałych mieszkańców wsi jest żywotność ekonomiczna obszarów wiejskich polegająca na różnorodności źródeł dochodów i obfitości miejsc pracy poza rolnictwem.
5. Już pierwszy rok członkostwa Polski w UE pokazał, że jest ono korzystne dla naszego rolnictwa. W najbliższych latach coraz silniej odczuwane też będą korzyści z funduszy unijnych finansowanych z programów strukturalnych dla rozwoju obszarów wiejskich. 6.Połączenie Wspólnej Polityki Rolnej UE z polityką strukturalną i regionalną może stworzyć silny impuls rozwojowy zarówno dla rolnictwa, jak i dla pozostałej części ludności obszarów wiejskich. Polska powinna być bardzo aktywnym uczestnikiem dyskusji nad nowym kształtem polityki UE wobec wsi i rolnictwa.
7. Jednym z atutów polskiego rolnictwa jest jego największa w Europie bioróżnorodność. Trzeba ją wspierać i uchronić.
8. Upowszechnianie wiedzy i edukacji, ułatwienie dostępu młodzieży wiejskiej do kształcenia oraz rozwój zaplecza naukowego rolnictwa i gospodarki wiejskiej jest warunkiem rozwoju polskiej wsi. Współczesne rolnictwo jest częścią gospodarki opartej na wiedzy, a poziom edukacji decyduje coraz silniej o możliwości zatrudnienia. „Przez edukację do rozwoju” – powinno być głównym hasłem publicznej polityki wobec obszarów wiejskich.
9. Niezwykle zróżnicowane są też potrzeby, problemy i warunki regionów i społeczności lokalnych. Decentralizacja decyzji w sprawie strategii rozwoju jest więc koniecznością.
10. Poszczególne kraje i regiony powinny mieć większe niż dotychczas możliwości kształtowania polityki wiejskiej i regionalnej w ramach ogólnych zasad funkcjonowania UE.
11. Zasadniczym celem i wyzwaniem polityki wspólnotowej UE będzie przeciwdziałanie wykluczeniu społeczno-ekonomicznemu i marginalizacji regionów oraz społeczności lokalnych. Powinno się na to przeznaczać coraz większą część budżetu UE. Polska może, i powinna, z tej pomocy skorzystać.
12. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka, chcąc zachować żywotność obszarów wiejskich i zapewnić ich rozwój cywilizacyjny i gospodarczy, doprowadzi do zachowania jak największej ilości gospodarstw rolnych oraz rolniczej przestrzeni produkcyjnej, co będzie związane ze zwiększonym zapotrzebowaniem na żywność w świecie w najbliższych dekadach oraz ze stale zwiększającą się konsumpcją w kraju
13. POW dokona zbilansowania wolumenu żywności produkowanej w kraju do potrzeb krajowych i możliwości eksportowych. Stanowić to będzie podstawę do stosowania instrumentów zarządzania gospodarką żywnościową. Ponadto POW dokona głębokiej analizy stopnia zubożenia ludności wiejskiej z terenów strefy rozdrobnionego rolnictwa i z terenów popegeerowskich. W oparciu o nią zastosuje radykalne środki jego eliminacji.
14. POW zamierza zarządzać gospodarką żywnościową spójnie
i kompleksowo, kontrolując relacje ekonomiczne i prawne pomiędzy ogniwami: surowcowym, przetwórczym i handlem
15. Zamierza przy tym wyeliminować korupcję i drastyczne, nieuzasadnione dysproporcje w zyskach pomiędzy tymi ogniwami. Dzięki temu doprowadzić można do zwiększenia dostępności żywności dla całej populacji konsumentów. W regionach północnej Polski POW szczegółowo przeanalizuje stopień koncentracji produkcji zwierzęcej w powstających fermach gigantach, które zagrażają środowisku naturalnemu, agroturystyce oraz eliminują z rynku polskich rolników.
16. Polska musi umiejętnie wykorzystać swoje opóźnienie technologiczne do budowy konkurencyjności polskich gospodarstw produkujących metodami tradycyjnymi, proekologicznymi. Należy ciągle podnosić wiedzę rolników i prowadzić aktywne działania marketingowe. Dotychczas uważano, że szanse rozwojowe mają tylko gospodarstwa wielkie. Nowoczesne technologie nie forsują już wydajności pracy i dostosowują się do istniejących struktur agrarnych. I to jest szansa, jaka pojawia się przed polskim rolnictwem. Wykorzystamy sławę polskiego rolnictwa jako produkującego metodami optymalnymi z poszanowaniem
środowiska naturalnego.
17. Chcemy, by polskie rolnictwo pozostało przyjazne a nie degradujące, optymalne a nie zacofane. Ważnym elementem polskiej polityki rolnej będzie wspieranie międzynarodowej konkurencyjności żywności europejskiej i europejskiego rolnictwa.
18. POW po głębokiej analizie skuteczności WPR dla polskiego rolnictwa, z uwzględnieniem zróżnicowania regionalnego zamierza renegocjować zarówno wielkość dopłat, jak i kierunki ich stosowania. Ponadto POW w ramach umów z UE wzmocni ochronę rynku rodzimego produktów rolnych.
19. Doprowadzimy do włączenia polskich rynków rolnych do jednolitego rynku UE oraz do utrzymania i zwiększenia eksportu polskich produktów rolnych. Zapewnimy aktywny i skuteczny udział Polski w procesie reformowania Wspólnej Polityki Rolnej. Wzmocnimy system kształcenia rolników w zakresie korzystania z instrumentów WPR.
20. Poprawę dochodów w rolnictwie i na wsi widzimy nie w dopłatach obszarowych czy zwiększaniu świadczeń socjalnych, ale w rozwijaniu działalności gospodarczej, zróżnicowaniu produkcji rolniczej, w alternatywnych źródłach dochodów. Jednym z priorytetów będzie stworzenie trwałych podstaw rozwoju agroenergetyki na obszarach wiejskich jako podstawowej, obok produkcji żywności i pasz, dziedziny aktywności gospodarczej mieszkańców polskiej
wsi. Aby w Polsce zapewnić na niezbędnym poziomie „zieloną” energię z biomasy, należy uczynić energię odnawialną przedmiotem Narodowego Planu Rozwoju OZE (Odnawialne Źródł a Energii), gdzie wyznaczymy konkretne i ambitne cele oraz działania.
21. Będziemy pobudzać zapotrzebowanie na energię z biomasy przy pomocy preferencyjnych taryf i obowiązków zakupu energii z biomasy, wspomagać dobre projekty biomasowe z zastrzeżeniem, aby uprawy roślin energetycznych rozwijały się w sposób kontrolowany i zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska
22. Będziemy wspierać przygotowanie gospodarstw do korzystania z programu pomocowego Unii Europejskiej w zakresie energetyki odnawialnej, realizowane przede wszystkim w formie tworzenia lokalnych strategii rozwoju i wykorzystania odnawialnych źródeł energii, planów zaopatrzenia w energię. Następne działanie to wsparcie produkcji roślin mogących służyć do produkcji biomasy i biopaliw, realizowane poprzez szkolenia dotyczące wdrażania nowych technologii upraw oraz właściwą organizację rynków rolnych na najistotniejsze dla bioenergii produkty. Następne zadanie, jakie w tym zakresie będziemy realizować, to wspieranie inwestycji w gospodarstwach rolnych służących
do produkcji i wykorzystania biopaliw, przede wszystkim ze względu
na duże koszty stosowanych urządzeń.
23. Będziemy wspierać uszczelnienie systemu ubezpieczeń społecznych rolników. Należy nim objąć osoby, dla których rolnictwo jest podstawowym źródłem utrzymania. Konieczne też będzie zróżnicowanie składek ze względu na dochody uzyskiwane w gospodarstwie. Przeprowadzimy działania w celu usunięcia dysproporcji pomiędzy świadczeniami ubezpieczonymi rolników
a świadczeniami przyznawanymi na zasadach ogólnych. Odstąpimy od podwójnego ubezpieczenia rolników podejmujących pozarolniczą działalność gospodarczą.
24. Utworzymy Agencję Rozwoju Obszarów Wiejskich. W związku z tym nastąpi włączenie do niej Agencji Modernizacji i Restrukturyzacji Rolnictwa, Agencji Nieruchomości Rolnej oraz Agencji Rynku Rolnego. Działalność Agencji skoncentruje się na polityce pomocowej i infrastrukturalnej z udziałem
Skarbu Państwa, funkcjach płatniczych, interwencjach na rynku oraz administrowaniu mieniem Skarbu Państwa – zarówno gruntów rolnych, jak
i udziałów w spółkach związanych z rolnictwem. Głównym zadaniem Agencji będzie rozwój obszarów wiejskich oraz terminowe i dokładne wypełnianie zadań z tytułu Wspólnej Polityki Rolnej, a także realizacja zadań finansowanych z budżetu krajowego, uzgodnionych w Traktacie Akcesyjnym z Komisją Europejską, a także innych działań w ramach krajowej polityki rolnej. Agencja podejmie również funkcje doradcze poprzez powołaną swoją służbę na obszarach wiejskich.
25. Celem zaspokojenia coraz większego głodu ziemi polskich rolników usprawnimy proces sprzedaży i dzierżawy ziemi znajdującej się jeszcze obecnie we władaniu Agencji Nieruchomości Rolnej
27. Z całą mocą egzekwować będziemy uzgodnione w Traktacie Akcesyjnym ograniczenia w zakresie obrotu polską ziemią rolną, chroniąc ją przed wykupem przez cudzoziemców. Przygotujemy ofertę przekazania ziemi niewykorzystanej rolniczo mieszkańcom miast na cele produkcyjne, rekreacyjne czy osiedleńcze. Zachęcać będziemy do budownictwa rezydencjalnego na wsi.