POW czyli sprawy klasowe

POW

1. Wszyscy chcący się uczyć powinni mieć równe szanse dostępu do edukacji na wszystkich szczeblach.
2. Państwo powinno zapewniać możliwość nauki poprzez finansowanie kształcenia w całości na szczeblu podstawowym, gimnazjalnym i średnim.
3. Finansowanie oświaty powinno się odbywać za pomocą bonów edukacyjnych, które pokryją w całości koszty kształcenia w szkole samorządowej, natomiast w szkole prywatnej i społecznej pozwolą na pokrycie części kosztów. Będzie to realizacja sprawdzonej zasady, iż pieniądz idzie za uczniem, zaś państwo wspiera osoby uczące się, a nie w szkołę jako instytucję. Docelowo opowiadamy się za całkowitym sprywatyzowaniem szkolnictwa już od najmniejszego szczebla. Uważamy, że usługi edukacyjne są takim samym towarem jak każde inne usługi
4. Szczególnie istotne jest poddanie szkół kontroli rodziców i wspólnot lokalnych. Dlatego gorąco popieramy przekazanie szkół samorządom. Równie ważne jak szkoły samorządowe są szkoły prywatne i społeczne. Uważamy, że wszystkie te rodzaje szkół powinny być na równi traktowane przez państwo, ponieważ tworzą szeroką ofertę z której rodzice i uczniowie powinni mieć prawo swobodnego wyboru.
5. W programach szkolnych powinno się zwracać uwagę nie tylko na przekazanie określonej wiedzy, ale i na rozwijanie osobowości i umiejętność rozwiązywania problemów. Pożądane jest kształcenie praktycznych umiejętności niezbędnych na rynku pracy oraz propagowanie postaw obywatelskich.
6. Lekcje WOSu lub KOSSu powinny znaleźć się w programach szkół podstawowych od czwartej klasy, aby było możliwe kształtowanie świadomego społeczeństwa obywatelskiego. Należy również poszerzyć zakres lekcji WOSu o elementarną wiedzę z zakresu prawa.
7. Szkoły przygotowujące do zawodu powinny mieć zapewnioną swobodę w dostosowaniu swojego programu nauczania do potrzeb rynku pracy tak, by nie kształcić w wąskich i często już nieprzydatnych specjalnościach.
8. W szkołach wyższych należy dążyć do indywidualizacji toku studiów. Należy powszechnie wprowadzić system punktowy umożliwiający wybór przedmiotów, terminów zaliczenia i prowadzących zajęcia. Integralną częścią tego systemu powinny być rozwiązania umożliwiające zmianę uczelni w trakcie studiów nie tylko kraju, ale i zagranicą.
9. Należy stworzyć szersze możliwości awansu płacowego dla nauczycieli w oparciu o ocenę efektów ich pracy. Dlatego konieczna jest likwidacja Karty Nauczyciela, która w obecnej postaci jest dokumentem blokującym reformę w oświacie i sprzyjającym negatywnej selekcji do zawodu.
10. Licea ogólnokształcące muszą nauczyć w dwa lata tego, czego uczyły w cztery. Technika nadal przygotowują rzesze bezrobotnych. Szkoły zawodowe kształcą zbyt wąsko i często stanowią ślepy zaułek edukacji. W szkołach ponadgimnazjalnych dziewiętnastolatków traktuje się jak dzieci, nie dając im możliwości wpływu na własną naukę. Licea profilowane, jak wykazała nowa matura, wymagają natychmiastowej zmiany.
11. Potrzebne jest wykorzystywanie i upowszechnienie innowacji oświatowych – Internetu, interaktywnych lekcji muzealnych, edukacji przemiennej. Niezbędne jest poszerzenie dostępu do Internetu.
12. Coraz więcej ludzi będzie się uczyć w sposób niesformalizowany, wykorzystując Internet i możliwości samokształcenia. Niezbędne staje się utworzenie sieci ośrodków potwierdzających umiejętności zdobyte w różny sposób, także poza głównym nurtem oświaty. Trzeba ułatwiać organizacjom pozarządowym prowadzenie placówek edukacyjnych, zwłaszcza nastawionych na szeroko rozumianą integrację społeczną.
13. Także nauczyciel, aby mógł być prawdziwym ekspertem, mentorem i przewodnikiem, powinien sam kształcić się ustawicznie. To wymaga stworzenia mu warunków, np. poprzez czas przewidziany na dokształcanie, urlopy naukowe i wsparcie uczelni wyższych.
14. Szkoła może stać się miejscem przygotowania do aktywnego uczestnictwa w demokracji. W tym celu powinna zachęcać uczniów do udziału w organizacjach pozarządowych i wolontariacie. Musi uwrażliwiać na krzywdę innych ludzi i pobudzać do efektywnego działania. Szczególnym zadaniem edukacji staje się wyrabianie postawy tolerancji, poszanowania praw człowieka, gotowości do obrony praw mniejszości, wyczulenia na kwestię równego statusu kobiet i mężczyzn.
15. Od czasu likwidacji liceów pedagogicznych, nie powstał w Polsce realny system
kształcenia nauczycieli. Nasze uczelnie nie przygotowują absolwentów
do pracy, stąd młodzi nauczyciele uczą się zawodu dopiero w szkole. Dlatego
Pełna Odpowiedzialność Woźniaka opowiada się za radykalną zmianą sposobu ich
kształcenia. Będziemy dążyć do:
a) zwiększenia zakresu kształcenia pedagogicznego i metodycznego na
wszystkich kierunkach pedagogicznych;
b) wprowadzenia studiów przygotowujących nauczycieli do kształcenia blokowego
oraz studiów przysposabiających ich do nauczania więcej niż jednego
przedmiotu;
c) faktycznego przygotowywania przyszłych nauczycieli do pełnienia funkcji
wychowawczych;
d) wprowadzenia solidnego systemu praktyk zawodowych, jako integralnej
części kształcenia pedagogicznego
16. Konieczne jest naszym zdaniem wydłużenie stażu pedagogicznego dla osób
po raz pierwszy zatrudnionych w szkole. Dopiero dłuższy staż może bowiem pokazać, czy dana osoba nadaje się do zawodu nauczycielskiego, który oprócz formalnych kwalifikacji wymaga określonych predyspozycji do pracy z dziećmi i młodzieżą.
17. Postulujemy odbiurokratyzowanie systemu awansu zawodowego nauczycieli.
Żmudne zbieranie odpowiednich dokumentów należy zastąpić egzaminami
organizowanymi przez:
a) dyrektora szkoły dla nauczycieli stażystów i kontraktowych,
b) organ prowadzący szkołę dla nauczycieli mianowanych,
c) kuratora oświaty dla nauczycieli dyplomowanych
18. Opowiadamy się za wprowadzeniem rzeczywistego a nie honorowego stanowiska profesora oświaty. Egzamin sprawdzający wraz z całą procedurą kwalifikacyjną powinien organizować minister edukacji. Doprowadzi to do podniesienia rangi zawodu nauczycielskiego oraz umożliwi najlepszym nauczycielom dalszy awans tak zawodowy, jak i finansowy
19. Dyrektor szkoły wspólnie z przedstawicielami najlepszych nauczycieli i kuratora oświaty powinien przeprowadzać co 5 lat ocenę pracy nauczyciela. Nauczyciel musi zostać zobowiązany do systematycznego kształcenia ustawicznego
20. Niezbędna jest zmiana systemu dyscyplinowania nauczycieli. Obecny system jest bezwładny i chroni nauczycieli łamiących podstawowe zasady tego zawodu. Nowe rozwiązania będą opierać się na klarownych i oczywistych dla wszystkich kryteriach, po przekroczeniu których w najbardziej rażących wypadkach nauczyciel straci uprawnienia do wykonywania zawodu
21. Szkoła musi opierać swoją działalność na wspólnym dla większości i respektowanym przez wszystkich systemie wartości. System wychowawczy szkolnictwapublicznego powinien respektować chrześcijański system wartościoraz odwoływać się do tysiącletniej tradycji narodu i państwa polskiego. Dlatego też polskiej szkole przywrócimy zaniechane od kilkudziesięciu lat kształcenie postaw patriotycznych.
22. Ocenom z zachowania należy przywrócić tę samą rangę, co stopniom z przedmiotów szkolnych. Ocena niedostateczna musi powodować brak promocji do następnej klasy. Opowiadamy się za wprowadzeniem stanowczych działań wobec uczniów stosujących w szkole przemoc i łamiących prawo. Szkoła powinna dbać o bezpieczeństwo na swoim terenie także po zajęciach lekcyjnych
23. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka stoi na stanowisku, iż szkoła powinna zapewnić uczniom podstawową opiekę medyczną, w tym stałą opiekę pielęgniarską i stomatologiczną oraz okresową opiekę lekarską, jak również zapewnić dożywianie tym, którzy tego potrzebują. W polskich szkołach nie może być uczniów głodujących. Wprowadzone zostaną ceny maksymalne na podręczniki, aby umożliwić wszystkim uczniom równy dostęp do wiedzy.
24. Opowiadamy się za wzmocnieniem nadzoru kuratorów oświaty nad poziomem kształcenia w szkołach oraz badaniem jakości pracy szkół
25. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka będzie dążyło do uproszczenia struktury szkół stricte zawodowych oraz unowocześnienia programów przysposabiających do zawodu. Przyspieszymy odchodzenie od kształcenia wąskoprofilowego, specjalistycznego na rzecz kształcenia szerokoprofilowego. W szkołach tych nie powinno uczyć się więcej niż 15–20 procent młodzieży
26. Wzrosnąć powinna także w naszym systemie edukacji rola uzupełniania przygotowania zawodowego na kursach, w szkołach policealnych i studiach wyższych, szczególnie zawodowych. Kształcenie ustawiczne uzyskać musi wysoką rangę, podobną do osiągniętej w krajach o wyższym poziomie edukacji.
27. Dołożymy wszelkich starań, by szkolnictwo zawodowe elastycznie reagowało na potrzeby rynku pracy i umożliwiało uczniom zdobycie zawodów najbardziej poszukiwanych przez pracodawców.
28. Najważniejszymi zadaniami w dziedzinie szkolnictwa wyższego są:
a) podniesienie jakości kształcenia,
b) zwiększenie nakładów na szkoły wyższe,
c) dostosowanie ich do wspólnego europejskiego rynku edukacji i badań
29. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka uważa, iż zwiększeniu wydatków na szkolnictwo wyższe musi towarzyszyć lepsze zarządzanie uczelniami oraz staranniejsza kontrola gospodarowania przez nie groszem publicznym. Uelastycznione zostaną mechanizmy zarządzania uczelnią, tak by mogły być stosowane różne metody, poddane tej samej kontroli
30. Proponujemy, aby szkoły wyższe otrzymujące największe dotacje z budżetu państwa były poddawane audytowi zewnętrznemu w zakresie finansów i zarządzania uczelnią. Obowiązek przeprowadzenia audytu wewnętrznego miałyby pozostałe szkoły.
31. Proces kształcenia powinien być zorientowany na zaspokojenie potrzeb studentów planujących karierę naukową, jak i tych, którzy chcą jak najlepiej przygotować się do funkcjonowania na rynku pracy. POW będzie wspierać proces różnicowania oferty edukacyjnej – na studia wyższe dla przyszłych pracowników naukowych, wykładowców – kadr o wysokim potencjale intelektualnym, odpowiedzialnych za przekazywanie wiedzy i rozwijanie polskiej nauki, a także kształcenia zorientowanego na kwalifikacje zawodowe, co wpłynie pozytywnie na wzrost zatrudnienia absolwentów takich kierunków. Minister edukacji wykorzysta swoje uprawnienia do zamawiania kształcenia w najlepszych uczelniach na kierunkach studiów uznanych za priorytetowe.
32. Bardzo istotnym warunkiem rozwoju gospodarczego i poprawy sytuacji
społeczeństwa jest, dziś niemalże nieobecne w polskim systemie oświaty,
kształcenie ustawiczne – uczenie się przez całe życie. W Polsce proces zdobywania wiedzy kończy się zazwyczaj po uzyskaniu wykształcenia średniego lub dyplomu wyższej uczelni. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka będzie dążyć do wzmocnienia roli kształcenia ustawicznego – zdobywania nowych umiejętności i kompetencji zawodowych.
33. Będziemy także dążyć do wprowadzenia systemu certyfikacji i standaryzacji kwalifikacji po to, by umożliwić pracownikom uzyskanie świadectw posiadania umiejętności zdobytych poza sformalizowanymi strukturami oświaty.
34. Polska oświata i szkolnictwo wyższe muszą o wiele aktywniej niż dotychczas dostosowywać się do zmieniających się potrzeb rynku pracy. Szkoły nie mogą wypuszczać absolwentów wykształconych w nikomu już nie potrzebnych zawodach. Korygujący mechanizm szkolnictwa ustawicznego to za mało. Niezbędne jest podjęcie wielu działań w tej sferze
35. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka będzie zabiegać o:
a) podniesienie znaczenia praktyk studenckich,
b) wprowadzenie systemu praktyk zawodowych w firmach dla szkolnictwa
zawodowego i kształcenia ustawiczengo,
c) stworzenie mechanizmów sprzyjających prowadzeniu kształcenia zawodowego
przez środowiska gospodarcze: rzemieślnicze, przemysłowe czy
handlowe,
d) ustanowienie na wyższych uczelniach instytucji konwentu, ciała służącego
między innymi wzmacnianiu związków uczelni ze środowiskiem regionalnym
oraz gospodarczym,
e) wypracowanie zasad szerszej współpracy szkół i uczelni z firmami i organizacjami
gospodarczymi, w tym zasad „zamawiania” odpowiednich kierunków
kształcenia w szkołach wyższych,
f) tworzenie centrów transferu technologii, inkubatorów przedsiębiorczości
i parków technologicznych na styku uczelni i gospodarki.

Sterder

Amazing New Products launch!

[link widoczny dla zalogowanych]