POW czyli sprawy klasowe

POW

1. Państwo świadczy w Polsce cały szereg różnych usług publicznych. Są one nie tylko w całości finansowane ze środków publicznych ale wykonywane są także przy użyciu infrastruktury należącej do państwa i przez osoby będące pracownikami państwowymi.
2. Nie negujemy potrzeby finansowania niektórych, wybranych usług publicznych przez państwo. Uważamy jednak, że usługi te powinny być wykonywane przez podmioty prywatne. Dlatego opowiadamy się za prywatyzacją usług publicznych, w tym przede wszystkim: szkół i przedszkoli, szpitali, przychodni i innych placówek ochrony zdrowia oraz usług komunalnych. Pozwoli to na znaczne podniesienie jakości świadczonych usług, a poprzez wprowadzenie w usługach społecznych mechanizmów wolnorynkowych pozwoli na uzyskanie znacznych oszczędności w wydawaniu środków podatników
3. Państwo we współpracy z samorządami lokalnymi powinno zadbać o poprawę infrastruktury transportowej w Polsce opartej na sieci autostrad, liberalizacji rynku oraz poprawie bazy transportowej. Należy również zadbać o rozwój transportu morskiego i śródlądowego
4. Oparty na tych samych zasadach co dobrze już działający program pilotażowy (noclegownie, mieszkania przejściowe), ale tym razem na większą skalę
5. Rozwój budownictwa TBS-ów (Towarzystw Budownictwa Społecznego) i spółdzielni mieszkaniowych (dzięki kredytom z krajowego funduszu mieszkaniowego)
6. Zwiększymy liczbę budowanych mieszkań do poziomu 150 tys. rocznie (1,5 mln mieszkań do roku 2015),
7. Zwiększymy liczbę mieszkań na wynajem do poziomu 15–20 proc. realizowanych mieszkań,
8. Wyremontujemy 750–900 tys. mieszkań (do roku 2015),
9. Odrodzimy funkcje ekonomicznych małych miast,
10. Zwiększymy role miast jako centrów rozwoju regionalnego,
11. Umożliwimy ludziom z terenów społecznie i biologicznie zdegradowanych powrotu do aktywnego życia zawodowego i społecznego.
12. . Nowoczesna infrastruktura informacyjna staje się w dzisiejszych czasach coraz bardziej niezbędnym warunkiem istnienia sprawnego, taniego państwa obywatelskiego.
Niestety w tej materii mamy ogromne zapóźnienia i bałagan. Informatyzacja sektora publicznego była i jest przeprowadzana chaotycznie, wycinkowo, bez strategicznej myśli przewodniej, bez współdziałania między resortami i instytucjami. Skutki tych praktyk są opłakane. Olbrzymie środki wydano nieefektywnie, koszty utrzymania złych systemów i ich ciągłych poprawek obciążają
budżety resortów i samorządów. Różne systemy i rejestry nie współpracują ze sobą. Zamiast wymieniać między sobą informacje, przerzucają na obywateli odpowiedzialność i obowiązek ich aktualizowania i przechowywania. Ten stan rzeczy pogłębia chaos i niespójność prawa regulującego funkcjonowanie administracji publicznej. Może temu zaradzić jedynie rozpoczęcie procesu naprawy błędów strategicznych popełnionych w poprzedniej dekadzie.
13. Wprowadzimy nową jakościowo strategię informatyzacji państwa. Informatyzacja urzędów będzie służyć obywatelom i przedsiębiorcom, uwolnieniu ich od zbędnych obowiązków informacyjnych, zapewnieniu przejrzystości procedur administracyjnych, dostarczeniu pełnej informacji o działaniach władzy i administracji, możliwości zastępowania dokumentów papierowych komunikatami elektronicznymi. Dzięki uproszczeniu niezbędnych procedur i eliminacji procedur zbędnych, ułatwimy pracę urzędnikom, zwiększymy efektywność urzędów, zaoszczędzając przez to znaczne środki publiczne
14. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka doprowadzi do uchwalenia ustawy o infrastrukturze informacyjnej państwa, która określi zasady skutecznej koordynacji, rozwoju i utrzymania zasobów i systemów informacyjnych sektora publicznego. Powołamy działającego przy premierze pełnomocnika ds. infrastruktury informacyjnej państwa, który czuwałby nad koordynacją i rozwojem systemów informacyjnych oraz poziomem profesjonalnych przedsięwzięć informatyzacyjnych w sektorze publicznym
15. Będziemy budować nowoczesne sieci telekomunikacyjne na potrzeby policji, tak aby zapewnić jej skuteczną i niezawodną komunikację
16. Opracowana zostanie spójna koncepcja polityki transportowej. Powinna być ona ściśle skorelowana z planami rozwoju regionów i zagospodarowania przestrzennego kraju. Docelowo chcemy zwiększyć rolę transportu kolejowego.
17. . Stan infrastruktury w Polsce jest efektem wieloletnich zaniedbań w tej dziedzinie. Ciągły brak środków i nieudolność urzędników za to odpowiedzialnych doprowadziły do obecnej sytuacji. Stan ten można potraktować jednocześnie jako wyzwanie i szansę
18. POW proponuje odejście od trybu budowy autostrad w systemie koncesyjnym, co w Polsce zakończyło sie porażką. Lobby autostradowe działające w resorcie od 1994 roku ugruntowało dogmat o tym, że koncesyjny program autostrad płatnych będzie źródłem dodatkowych środków dla drogownictwa. Nie były jednak brane pod uwagę skrajnie niekorzystne dla strony publicznej warunki
koncesji wydanych w 1997 roku. W ich konsekwencji, przyjęte pod naciskiem koncesjonariuszy bardzo wysokie koszty budowy i eksploatacji autostrad, a także obciążeń związanych ze spłatą kredytów i wynagrodzeniem koncesjonariuszy, prowadzą do ujemnego bilansu drogownictwa
19. . Autostrady będą budowane w systemie budżetowym, z wykorzystaniem środków unijnych. Po pierwsze, jest on znacznie tańszy i powinien wynieść około 3,5–4,0 mln euro za kilometr (a więc w granicach kosztów technicznych), po drugie – państwo jako właściciel i administrator będzie mogło ustanowić na niskim poziomie opłatę za przejazd.
20. Niezbędne jest podporządkowanie przebiegu dróg interesowi narodowemu. Priorytetem POW będzie szybki rozwój około 5 tysięcy kilometrów dróg ekspresowych o europejskim standardzie nacisków 115 kN/oś, co służyć będzie aktywizacji regionów. Znaczącą część finansowania programu rozwoju sieci dróg ekspresowych zamierzamy wynegocjować z Komisją Europejską ze środków Funduszu Spójności. Należy skupić się na budowie kolejnych mostów na Wiśle
21. POW proponuje przekształcenie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych
i Autostrad w Generalną Dyrekcję Rozwoju Dróg z kompetencjami w zakresie przedsięwzięć autostradowych, zarządzania ruchem na drogach
krajowych, planowania sieci dróg krajowych, przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych i bezpieczeństwa ruchu, standardów utrzymania dróg i audytu bezpieczeństwa, przygotowania i prowadzenia projektów budowy dróg ekspresowych, wsparcia samorządów w zakresie ich projektów budowy dróg.
22. W zakresie kolejnictwa priorytetem POW będzie powstrzymanie dezintegracji kolei i trwałe odwrócenie spadkowego trendu przewozów kolejowych w stosunku do transportu drogowego. Zły stan infrastruktury kolejowej wywołuje konieczność ograniczania prędkości na wielu liniach, przez co pogarsza się ich konkurencyjność. Poważnym problemem jest niedostosowanie kolei do szybkiego przewozu pasażerów między Warszawą i głównymi miastami kraju. Szczególnie zdegradowana technicznie jest regionalna i lokalna infrastruktura kolejowa. Problem ten będzie rozwiązywany długofalowo poprzez restrukturyzację PKP oraz modernizację linii kolejowych.