POW czyli sprawy klasowe

POW

1. Mechanizmy rynkowe są najlepszym sposobem określenia produkowanych dóbr i świadczonych usług. Wolna konkurencja daje konsumentowi szansę wyboru najlepszych produktów, a producentowi stwarza szansę osiągania większych zysków. Własność prywatna, wolność działalności gospodarczej i stymulujące przedsiębiorczość prawo stanowią fundament systemu gospodarczego i tworzą dobrobyt obywateli.
2. Wolność gospodarcza wymaga, aby ingerencja Państwa ograniczała się do minimum i dotyczyła jedynie kontroli systemu finansowego oraz zapobiegania powstawaniu monopoli.
3. Podstawą zdrowej, szybko rozwijającej się i innowacyjnej gospodarki jest własność prywatna.
4. Konieczne jest szybkie dokończenie prywatyzacji. Szczególnie istotna jest prywatyzacja takich sektorów jak: telekomunikacja, energetyka, górnictwo, hutnictwo, przemysł paliwowy, transport, bankowość. Prywatyzacja sektorów dotychczas zmonopolizowanych przez przedsiębiorstwa państwowe powinna być połączona z demonopolizacją. Uważamy, że najwłaściwszą formą prywatyzacji jest prywatyzacja poprzez giełdę. Budowa silnego rynku kapitałowego winna być priorytetowym zadaniem.
5. Deficyt finansów publicznych powinien zostać znacznie ograniczony, zaś zaciąganie długu publicznego może służyć jedynie inwestycjom, a nie bieżącej konsumpcji.
6. Za konieczne uważamy pełne otwarcie zawodów koncesjonowanych np. zawodów prawniczych, doradców podatkowych, lekarzy, aptekarzy, architektów. Wszelkie ograniczenia powinny być wprowadzane uwzględniając jedynie rzeczywisty i słuszny interes państwa.
7. Konieczne jest daleko idące ograniczenie systemu koncesji i zezwoleń, a w tych nielicznych przypadkach, gdy są one niezbędne, powinny być przyznawane w drodze przetargu
8. Aby powstało więcej nowych miejsc pracy konieczne jest usuwanie barier dla przedsiębiorców, w tym przepisów zmniejszających elastyczność rynku pracy i podnoszących jej koszty.
9. Należy dążyć do zrównana wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn. Obecne przepisy dyskryminują kobiety, które w efekcie krótszego okresu pracy otrzymują znacznie niższe emerytury.
10. Aby powstało więcej nowych miejsc pracy konieczne jest usuwanie barier dla przedsiębiorców, w tym przepisów zmniejszających elastyczność rynku pracy i podnoszących jej koszty
11. Nasz program „Inwestycje dla rozwoju” to jeden z najważniejszych
elementów programu tworzenia nowych miejsc pracy. Jego zadaniem jest
przekroczenie progu 25 procent PKB na inwestycje. To oznacza wzrost
wydatków na ten cel o przynajmniej 1,5 procenta rocznie
12. Będziemy starali się, aby subsydia inwestycyjne finansowane ze środków unijnych przyczyniły się do znacznego zwiększenia nakładów inwestycyjnych, większego niż skala transferów do UE. Będziemy starali się, by środki na nakłady inwestycyjne stanowiły jak największą część funduszy.
13. Będziemy stosować argument odpowiedniej polityki kursowej i słabszego złotego, dużych umiejętności polskich pracowników, a także niższych niż w krajach starej Unii Europejskiej kosztów pracy, co powinno przekonać inwestorów zagranicznych do inwestowania w Polsce. Poza dużymi inwestycjami strategicznymi niezbędne jest stworzenie zachęt do
przenoszenia średniej wielkości działalności gospodarczej z innych krajów
Unii Europejskiej do Polski. Po przeniesieniu działalności do Polski
zyskałyby one ze względu na niższe koszty pracy i system planowanych
ułatwień w kontaktach z administracją – wynikających między innymi
z polskiego członkostwa w UE.
14. Rynek kapitałowy w Polsce ma przed sobą perspektywy znacznego rozwoju. Ze strony państwa konieczne jest podjęcie działań, które rozwój ten ułatwią i przyspieszą. Również z punktu widzenia gospodarki sprawnie
działający rynek finansowy może, poprzez większy dostęp do finansowania polskich przedsiębiorstw, przyczynić się do rozwoju określonych jej gałęzi, co przyczyni się do wzrostu gospodarczego
16. Konieczny jest stały i przejrzysty system nadzoru nad rynkiem kapitałowym, który umożliwi rozwój krajowych podmiotów tego rynku. Nie powinno być przyzwolenia na nieprawidłowości (na przykład pojawiające się ostatnio w działaniu NFI). Stworzone zasady nadzoru powinny eliminować wszelkie patologie na rynku.
17. . Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku kapitałowego oraz podtrzymanie polskiej przedsiębiorczości, konieczne jest utrzymanie giełdy w rękach państwa. Niebezpiecznym z punktu widzenia tego rynku byłoby zwiększenie liczby podmiotów zagranicznych w gronie akcjonariuszy.
18. Konieczne jest także zapewnienie Otwartym Funduszom Emerytalnym
możliwości inwestowania w kraju w interesie przyszłych emerytów, co przyczyni się także do rozwoju polskiej gospodarki. Powinny zostać utrzymane limity inwestowania środków za granicą, gdyż obecnie panująca sytuacja na rynku kapitałowym powoduje, że inwestycje zagraniczne przynoszą mniejsze zyski niż krajowe, a eksport oszczędności emerytalnych grozić będzie spowolnieniem
wzrostu PKB i spadku bezrobocia. W bardziej odległej przyszłości
może zagrozić także niższym poziomem emerytur wypłacanych w Polsce
18. W rękach skarbu państwa pozostaną te spółki i przedsiębiorstwa, które są ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa gospodarczego, ważnych powodów regionalnych lub konieczności tworzenia marki polskiej. W tej grupie znalazłoby się kilkanaście spółek, które pozostaną własnością państwa. Są to m.in. BGK, Totalizator Sportowy, sieci energetyczne, gazowe i kolejowe, górnictwo węgla kamiennego i brunatnego, Lasy Państwowe, LOT, Telewizja Polska i Polskie Radio.
19. Druga grupa – to mniej więcej 20 spółek, w których państwo zachowa pełną kontrolę, tj. 50 procent plus jedna akcja. Byłyby to m. in. PKO BP, PZU SA, LOTOS, LOT, Poczta Polska, KGHM Polska Miedź (ok. 45 procent),
koncern energetyczny BOT i PKE, PSE a także Polski Holding Farmaceutyczny.
20. Trzecia grupa to kilkadziesiąt spółek, w których państwo zachowa dla siebie 2 procent plus jedna akcja, co zapewnia tzw. negatywną kontrolę, czyli blokadę szkodliwych dla takich spółek decyzji – przede wszystkim zmian w statutach. Tu znalazłby się PKN Orlen. Przejrzysty i spójny program prywatyzacyjny PiS przewiduje, że z tego tytułu do budżetu państwa wpłynie w latach 2006–2009 od 7 do 10 mld zł rocznie. Z tego od 4 do 6 mld zł przez giełdę.
21. Przedsiębiorstwem szczególnego znaczenia jest Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo. W przypadku realizacji przebiegającej obecnie prywatyzacji przez giełdę, PIS złoży projekt ustawy o nacjonalizacji części majątku PGNiG, obejmującej EuRoPolGAZ (polski udział w Gazociągu Jamalskim).
22. . Bez małych i średnich przedsiębiorstw Polska nie byłaby dziś takim krajem, jakim jest. Odradzający się po 1989 roku kapitalizm pokazał, jak
wielu Polaków chciało i wciąż chce pracować na swoim. Ujawnił zgromadzone w nas wielkie pokłady pozytywnej energii. To właśnie na podwalinach firm rodzinnych wyrósł dobrobyt krajów po wielekroć bogatszych od naszego. Dlatego nasze państwo musi nie tylko zerwać z polityką krępowania ekonomicznej inicjatywy Polaków i przeszkadzania im
w prowadzeniu działalności gospodarczej, ale zacząć realnie wspierać
przedsiębiorczość.
23. Dlatego POW zlikwiduje zniechęcające przedsiębiorców przepisy, usunie biurokratyczne bariery utrudniające tworzenie i rozwój firm rodzinnych. Pod rządami POW nie będzie łamana zasada równego traktowania podmiotów gospodarczych. Sprawiedliwości stanie się zadość. Wielkie korporacje nie będą faworyzowane kosztem drobnej przedsiębiorczości. Zniknie też praktyka traktowania w razie opóźnienia w płaceniu podatków właścicieli firm rodzinnych jak przestępców i równoczesnego dopuszczania do niepłacenia podatków przez wielkie firmy państwowe. Będziemy szybko i zdecydowanie reagować na każdą patologię zagrażającą egzystencji drobnych i średnich przedsiębiorstw. Wydamy bezwzględną walkę przestępczości gospodarczej i zorganizowanej, korupcji, praktykom nieuczciwej konkurencji, próbom zdominowania mniejszych firm przez wielkichrynkowych graczy.
24. W Polsce jest około 18 procent bezrobotnych. Brak pracy, brak stałego źródła dochodu to wielki dramat polskich rodzin, to strach i obawa przed przyszłością, to podłoże zniechęcenia i powstawania patologii, głównie alkoholizmu i przemocy. Oznacza to też niezaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych – żywności, dachu nad głową, ochrony zdrowia, edukacji. Długotrwały brak pracy to degradacja człowieka. Szczególnie bolesną cechą polskiego bezrobocia jest jego wysoki wskaźnik wśród ludzi młodych, do 24. roku życia: wynosi on około 40 procent. Prowadzi to do poważnych konsekwencji demograficznych, bowiem negatywnie wpływa na podejmowanie decyzji o powiększeniu rodziny. W jeszcze gorszym położeniu znajdują się osoby
starsze, zwłaszcza samotne, które straciły pracę. Jej utrata oznacza dla nich zazwyczaj utratę środków na życie. A co za tym idzie – niemożność płacenia za mieszkanie. To zaś skazuje ich często na bezdomność i zupełną degradację. Co więcej, prawo do pobierania zasiłków ma tylko 13 procent bezrobotnych. Przeciętnie korzystają oni z niego przez pół roku. Bezrobocie jest zatem jednym z podstawowych polskich problemów społeczno-gospodarczych.
25. Proponowana przez nas prozatrudnieniowa strategia rozwoju gospodarczego zawiera się w przygotowanych przez Pełną Odpowiedzialność Woźniaka programach: „Tak dla inwestycji” oraz „Po pierwsze – zatrudnienie”. Przewidują one między innymi:
a) system podatkowy zachęcający do tworzenia nowych miejsc pracy;
b) wspieranie postaw przedsiębiorczych, a szczególnie zwiększenie środków przeznaczanych na pożyczki na rozpoczęcie samodzielnej działalności gospodarczej.
26. Po drugie, skoncentrujemy swoje działania na rozwijaniu aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu, w tym na:
a) doskonaleniu systemu pośrednictwa pracy;
b) rozwijaniu poradnictwa zawodowego i kształcenia ustawicznego;
c) organizowaniu szkoleń dla osób chcących powrócić na rynek pracy po
urlopach macierzyńskich i wychowawczych;
d) uruchamianiu programów prac interwencyjnych i robót publicznych
szczególnie w regionach o największym bezrobociu strukturalnym;
e) wdrażaniu programów zatrudniania absolwentów
26. Będziemy dążyć do wprowadzenia ubezpieczenia od bezrobocia, do czego Polska zobowiązała się, ratyfikując Konwencję 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy. Zapewnimy również nadzór nad Funduszem Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
27. Uznajemy za niepodważalne elementarne prawo emerytów i rencistów do godziwych świadczeń pozostających w ścisłym związku z latami pracy
i opłacania składek ubezpieczeniowych. Sprzeciwiamy się traktowaniu
emerytów i rencistów jako grupy uprzywilejowanych tylko dlatego, że
swoje i tak już bardzo skromne świadczenia otrzymują regularnie co miesiąc. Proponujemy przyjąć jako zasadę utrzymania realnego poziomu
świadczeń systematyczną ich waloryzację dostosowaną do wzrostu inflacji.
Uważamy za nieodzowne wprowadzenie do systemu waloryzacji mechanizmu zapewniającego emerytom i rencistom większy udział w efektach wzrostu gospodarczego. To przecież właśnie oni ponoszą największe koszty wzrostu cen leków i żywności.
28. Doprowadzimy do szybkiego wniesienia projektów ustaw regulujących
emerytury pomostowe dla osób pracujących w szczególnie ciężkich warunkach i wykonujących pracę o szczególnym charakterze.
29. Zmian wymaga sposób funkcjonowania funduszy emerytalnych. Naszym zdaniem należy wzmocnić nadzór partnerów społecznych nad II i III filarem ubezpieczeń emerytalnych, to znaczy nad otwartymi funduszami emerytalnymi i pracowniczymi programami emerytalnymi.
30. Opowiadamy się przeciwko inwestowaniu za granicą pieniędzy z otwartych funduszy emerytalnych, gdyż są to środki należące do sfery finansów publicznych.
31. Podejmiemy bezwzględną walkę z przejawami dyskryminowania starszych osób w dostępie do usług medycznych.