POW czyli sprawy klasowe

POW

1. Każdy powinien dążyć do zapewnienia bytu sobie i osobom, za które jest odpowiedzialny przy zagwarantowaniu przez Państwo sprawiedliwości szans. Taka jest indywidualna odpowiedzialność każdego z nas. Rolą i zadaniem państwa nie jest utrzymywanie swoich obywateli
2. Za niezbędne w działalności publicznej uważamy uczciwość, wiarygodność i odpowiedzialność za czyny, słowa i poglądy. Osoby skompromitowane nadużyciami i nieetycznym zachowaniem powinny być w sposób zdecydowany wykluczane z życia publicznego. Osoby pretendujące do roli przywódców powinny prezentować najwyższe standardy moralne.
3. Dostrzegamy potrzebę istnienia w demokratycznym społeczeństwie silnych więzi moralnych chroniących je przed rozkładem. Konieczne jest istnienie wspólnych wartości trwale osadzających człowieka w jego dziedzictwie. Uważamy, że dla dobrego funkcjonowania społeczeństwa obywatelskiego niezbędne jest współistnienie tradycji konserwatywnej i liberalnej
4. Należy zintensyfikować działania przeciwdziałające wykluczeniu społecznemu. Działania te powinny być skierowane do osób, które ze względu na swoją trudną sytuację życiową nie potrafią samodzielnie odnaleźć się na rynku pracy i korzystają długotrwale w sposób bierny ze świadczeń pomocy społecznej
5. Należy ograniczać nadmierną opiekę państwa, która jest niejednokrotnie podatna na nadużycia i kształtuje oraz umacnia postawy roszczeniowe. Wymaga to rewolucyjnej reformy systemu pomocy społecznej w Polsce, który jest dziś w Polsce polem ogromnych, nadużyć, niegospodarności i marnotrawstwa pieniędzy podatników. W efekcie, mimo, że na pomoc społeczną państwo łoży co roku olbrzymie sumy, osoby najbiedniejsze i najbardziej potrzebujące pozostawione są bez odpowiedniej opieki
6. Za względu na fakt, iż w Polsce obserwujemy zjawisko dziedziczenia biedy, należy stworzyć młodym ludziom możliwość ucieczki z kręgu ubóstwa, poprzez stworzenie szansy edukacyjnej, niezależnej od sytuacji materialnej rodziców
7. Umiejętność posługiwania się komputerem i wykorzystywania nowoczesnych technologii (w tym Internetu) powinna być jak najpowszechniejsza, żeby nie została zepchnięta jedynie do roli rynku zbytu dla bardziej rozwiniętych sąsiadów
8. Ważnym punktem, w zakresie systemu pomocy społecznej powinno stać się monitorowanie jak udzielona pomoc została wykorzystana oraz adekwatne do tej oceny dalsze działania
9. W rozwiązywaniu kwestii społecznych powinno się uwzględniać aktywność organizacji pozarządowych i społeczności lokalnej
10. Należy stworzyć system przepływu informacji między organizacjami i jednostkami samorządowymi działającymi na rzecz ludzi potrzebujących, w celu wyeliminowania osób, nadużywają pomocy i ustanowiły sobie z niej sposób na życie.
11. . Pełna Odpowiedzialność Woźniaka pragnie, aby rodzina była silna moralnie, mocno zakorzeniona w nadających jej spoistość wartościach, przepojona miłością i odpowiedzialnością. Tylko taka rodzina, wewnętrznie solidarna, może zdać egzamin w godzinie próby: w obliczu małżeńskiego kryzysu czy klęski życiowej
12. POW, upatrując w wartościach chrześcijańskich, tworzących podstawy aksjologiczne naszego kręgu kulturowego, fundamentu silnej rodziny,
opowiada się przeciwko aborcji i eutanazji. Jest za zakazem klonowania
i wykorzystywania w badaniach naukowych komórek macierzystych pobranych z ciał dzieci poczętych. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka chce współuczestniczyć w budowaniu kultury życia.
13. Nowa umowa społeczna, jeśli ma zapobiec zagrażającemu Polsce kryzysowi demograficznemu, gospodarczemu i cywilizacyjnemu, musi objąć najważniejsze sprawy Polaków.
Są nimi:
a) Naprawa państwa
b) Polityka prozatrudnieniowa
c) Program mieszkaniowy
d) Likwidacja zapaści cywilizacyjnej i kulturalnej regionów zaniedbanych
e) Przywrócenie ochrony pracy
f) Polityka prorodzinna
g) Przebudowa systemów ochrony zdrowia oraz edukacyjnego
h) Polepszenie jakości życia Polaków, zwłaszcza emerytów i innych słabszych grup społecznych
14. Przywrócimy ochronę pracy. Także w tej sferze podejmiemy działania „od zaraz”:
a) zmienimy prawne umocowanie Państwowej Inspekcji Pracy, która
przestanie być organem podległym Sejmowi. Zostanie podporządkowana
ministrowi pracy, co uczyni z niej sprawne narzędzie kontrolne,
zdecydowanie reagujące na przypadki łamania prawa
b) z powrotem powołamy Ministerstwo Pracy;
c) zapewnimy przestrzeganie prawa pracy. Między innymi usprawnimy
działalność sądów pracy. Jest rzeczą karygodną, by procesy o przywrócenie do pracy ciągnęły się przez kilka lat. Obraża to elementarne poczucie sprawiedliwości.
Wprowadzimy obligatoryjne terminy rozstrzygania spraw.
15. Niedopuszczalne jest również niepłacenie wynagrodzenia za wykonaną pracę. Staje się to coraz poważniejszym problemem, a prokuratura nagminnie kwalifikuje ten proceder jako czyn o niskiej szkodliwości społecznej. Zmienimy to.
16. Ponadto opowiadamy się za:
a) uznaniem pakietów socjalnych prywatyzowanych zakładów obejmujących
gwarancje poziomu zatrudnienia i wysokości zarobków za źródło
prawa na równi z układami zbiorowymi;
b) bezwzględnym zwalczaniem obchodzenia prawa poprzez nadużywanie
samozatrudnienia jako metody obniżania kosztów. Praktyka ta winna
być ograniczona jako – w dłuższej perspektywie – wysoce szkodliwa
zarówno dla pracowników, jak i dla budżetu państwa;
c) rozwojem dialogu społecznego i jego instytucji, w szczególności ratyfikowaniem
protokołu dodatkowego Europejskiej Karty Socjalnej regulującej
skargi zbiorowe;
d) uwzględnieniem prawa do wypoczynku i życia rodzinnego pracowników
zobowiązanych do pracy w niedziele i święta.
17. Chcemy doprowadzić do uznania pojęć minimum socjalnego i minimum egzystencji jako kategorii prawnych stosowanych w określaniu kryteriów przyznawania oraz wysokości świadczeń z pomocy społecznej
18. Troska o ludzi starszych, samotnych, chorych i ubogich jest realizacją idei solidaryzmu społecznego leżącego u podstaw istnienia każdego państwa. Solidarność międzypokoleniowa to podstawa naszej cywilizacji i tradycji chrześcijańskiej – każe nam myśleć o tych, którzy dopiero przyjdą na świat, ale jednocześnie nie pozwala zapomnieć o ludziach starszych, o pokoleniu, które nas wychowywało.
19. Zapewnimy dostęp do informacji, pomocy prawnej oraz pracy socjalnej osobom bezradnym i ubogim
20. Środki dla niepełnosprawnych będziemy kierować przede wszystkim na zatrudnianie oraz rehabilitację zawodową osób niepełnosprawnych. Pieniądz powinien „iść za” osobą niepełnosprawną. PFRON zastąpimy
inną, nieskorumpowaną instytucją
21. Podejmiemy starania na rzecz poprawy warunków bytowych osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych, zmożonych starością.
22. Zamierzamy kontynuować program pomocy państwa dla samorządów
podejmujących wysiłek budowania domów noclegowych, schronisk
i pomocy dla osób wykluczonych społecznie. Oprócz elementarnych
potrzeb socjalnych niezbędne jest podjęcie aktywizacji zawodowej
bezdomnych oraz, w przypadkach tego wymagających, resocjalizacji.
23. . Wzrastające trudności życia, zwiększająca się sfera ubóstwa, ale też współczesne tendencje kulturowe powodują rozszerzanie się patologii społecznych.
24. . Będziemy rozwijać i udoskonalać specjalistyczne poradnictwo rodzinne adresowane przede wszystkim do rodzin dotkniętych przemocą, mających trudności wychowawcze, przeżywających kryzysy. Uruchomimy
skierowane do sektora organizacji pozarządowych programy przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Mając na uwadze potrzebę profilaktyki, doprowadzimy do rychłego uchwalenia ustawy ograniczającej w środkach publicznego komunikowania się treści szczególnie szkodliwych dla dzieci i młodzieży: okrucieństwa, przemocy, wulgarności, zbrodni, bestialstwa i obsceniczności.
25. Będziemy się sprzeciwiać kolejnym liberalizacjom ustaw o wychowaniu
w trzeźwości oraz o narkomanii. Za szczególnie szkodliwe uważamy próby
legalizacji posiadania narkotyków, a także ekspansję reklamy alkoholowej, zwłaszcza wobec ludzi młodych.