 Wysłany: Sob 22:34, 29 Paź 2005 Temat postu: Minister sprawiedliwości i jego program |
|
| 1. Siła i trwałość państwa powinna być oparta na prawach i wolnościach jego obywateli. Państwo powinno podejmować działania wtedy, gdy wolność jednych ogranicza wolność drugich. Celem tych działań powinno być zapewnienie bezpieczeństwa i pełni praw każdej jednostki do nieskrępowanej aktywności
2. Państwo powinno zagwarantować swoim obywatelom wolność wyznania i sumienia. Opowiadamy się za przyjaznym rozgraniczeniem państwa i kościołów, tak żeby instytucje te działały dla dobra wszystkich obywateli 3. Pełną realizację i przestrzeganie praw wszystkich obywateli zagwarantować może tylko przejrzyste prawo i sprawny wymiar sprawiedliwości 4. Za konieczne uważamy ustanowienie w Polsce takiej Konstytucji, która regulować będzie jedynie wzajemne stosunki pomiędzy organami władzy publicznej oraz gwarantować podstawowe prawa człowieka i obywatela. 5. Wywiązanie się przez Państwo ze swojej roli zapewnić może tylko uczciwość i kompetencja ludzi rządzących Polską. Uważamy, że należy dążyć do zlikwidowania systemu patologicznych powiązań miedzy polityką a biznesem oraz ograniczyć immunitet parlamentarzystów tak, aby rzeczywiście chronił ich jedynie przed pociągnięciem do odpowiedzialności za działalność polityczną i parlamentarną 6. Wszystkie struktury państwa muszą wydać zdecydowana wojnę zorganizowanej przestępczości i działaniom o charakterze mafijnym 7. Naszym zdaniem jednym z największych problemów ludzi szukających sprawiedliwości jest niewydolność polskiego wymiaru sprawiedliwości. Aby to poprawić trzeba lepiej wynagradzać pracowników, wymagając od nich jednocześnie dużej efektywności pracy. Sądy należy wyposażyć w niezbędny sprzęt biurowy, a także zagwarantować godziwe i bezpieczne warunki pracy 8. Czy tego chcemy, czy nie, nie uciekniemy od lustracji. Sprawy zaszły ostatnio za daleko, by je można było zostawić odłogiem. Prawo i Sprawiedliwość, które zawsze głosiło konieczność przeprowadzenia lustracji, uważa, że należy poszerzyć katalog lustrowanych z urzędu osób pełniących funkcje publiczne (między innymi o członków Rady Bezpieczeństwa Narodowego, Rady Polityki) 9. Pieniężnej, władz banków oraz strategicznych dla Polski spółek z udziałem skarbu państwa czy też ambasadorów) oraz objąć postępowaniem lustracyjnym osoby wykonujące zawody zaufania publicznego 10. Opowiadamy się też za tym, by, po odpowiednim przygotowaniu ze strony Instytutu Pamięci Narodowej, ujawnieni zostali wszyscy funkcjonariusze i tajni współpracownicy peerelowskich służb specjalnych 11. Każdemu obywatelowi powinno przysługiwać prawo zajrzenia do własnej teczki. Ułatwimy osobom publicznie pomówionym o współpracę z komunistycznymi służbami specjalnymi wszczęcie postępowania przed Sądem Lustracyjnym 12. Opowiadamy się natomiast jednoznacznie za powszechnym dostępem do teczek wszystkich osób pełniących funkcje publiczne 13. Logicznym następstwem lustracji jest przeprowadzenie dekomunizacji. a) Zlikwidujemy instytucje będące infrastrukturą postkomunizmu. b) Zlikwidujemy uprzywilejowanie peerelowskich funkcjonariuszy. c) Przywrócimy pamięć historyczną, pokażemy, kto był kim. Przypomnimy, na czym polegała istota komunizmu i PRL 14. Przebudujemy specsłużby. Przede wszystkim zlikwidujemy pozostające w praktyce poza kontrolą parlamentarną, po wielokroć uwikłane w nielegalny eksport broni oraz ingerujące w życie polityczne Wojskowe Służby Informacyjne, powołując od podstaw wywiad i kontrwywiad wojskowy. Po drugie, pozbawimy uprawnień śledczych, również wykorzystywaną do nielegalnych działań politycznych, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego (dawny kontrwywiad cywilny). 15. Wprowadzimy przepisy bezwzględnie zakazujące funkcjonariuszom służb specjalnych ingerowania w życie polityczne 16. Przyjmiemy ustawę o bezpieczeństwie narodowym. Zobowiążemy służby specjalne do przedstawiania rządowi oraz prezydentowi sprawozdań o stanie bezpieczeństwa państwa, ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa energetycznego i gospodarczego wraz z oceną z tego punktu widzenia największych i najważniejszych prywatyzacji. 17. Korupcja jest jedną z najpoważniejszych chorób toczących III Rzeczpospolitą. Jej rozmiary są olbrzymie. Szacujemy, że patologie gospodarcze przynoszą finansom publicznym wielomiliardowe straty. Jak pokazują różne afery, tak z początku zeszłej dekady, jak i z lat ostatnich, korupcja sięga w Polsce najwyższych szczebli władzy 18. Uważamy za niezbędne powołanie Urzędu Antykorupcyjnego. Będzie to elitarna formacja, specjalizująca się w zwalczaniu korupcji i wszelkiego typu nadużyć, wyposażona w możliwość prowadzenia działań operacyjnych. Urząd Antykorupcyjny będzie pierwszą służbą specjalną, która tak pod względem organizacyjnym, jak i personalnym nie będzie kontynuatorką którejkolwiek z peerelowskich specsłużb. 19. Trudno sobie wyobrazić oczyszczenie państwa bez dokonania majątkowej lustracji działaczy politycznych różnych szczebli. Pełna Odpowiedzialność Woźniaka chce ją przeprowadzić dzięki jawności oświadczeń majątkowych wszystkich polityków. Co więcej uważamy, że musi ona objąć także pełnoletnich członków najbliższej rodziny polityków. Zdajemy sobie sprawę, że forsując tę inicjatywę narażamy się na bezwzględne ataki ze strony tych, którzy mają coś do ukrycia oraz na oskarżenia o próbę zamachu na podstawowe prawa obywatelskie. Stoimy jednak twardo na stanowisku, że nikt nikogo nie zmusza do bycia politykiem, że życie publiczne powinno być jak najbardziej przejrzyste, a osoby publiczne winny podlegać większej niż zwykli obywatele kontroli społecznej. Lustracja majątkowa pozwoli wyeliminować z życia publicznego nieuczciwych polityków, działaczy państwowych i samorządowych. Powinna też wywierać wychowawczy wpływ na aspirujących do politycznych karier młodych ludzi, uświadamiając im, że działalność polityczną należy traktować jako służbę, a nie łatwą drogę do szybkiego wzbogacenia się. 20. Uważamy za konieczne zmiany konstytucyjne i ustawowe dotyczące głębokiej reformy immunitetu parlamentarnego, tak, by nie chronił osób, które dopuściły się oczywistego przestępstwa (spowodowały wypadek samochodowy). 21. Polski wymiar sprawiedliwości jest chory. Symbolem tej choroby są ciągnące się latami postępowania sądowe, zaskakujące wyroki, zadziwiające umorzenia postępowań, bezradnie prowadzone śledztwa. A także niechęć korporacji sędziowskiej i środowisk prokuratorskich, nawet w najbardziej oczywistych przypadkach, do samooczyszczenia. Sędziowie i prokuratorzy „grillujący” czy biesiadujący w najlepsze z przestępcami nie wzbudzają powszechnego potępienia. Taka utrata zmysłu etycznego u przedstawicieli tych zawodów musi przerażać. Praca prokuratury i sądów wymaga zatem tak usprawnienia, jak i zwiększonego nadzoru 22. Doprowadzimy do tego, że odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów nie będzie już więcej fikcją. W tym celu przeprowadzimy „dekorporacjonizację” tej części aparatu państwowego. Przede wszystkim zmienimy charakter Krajowej Rady Sądownictwa. Ograniczymy działanie immunitetu sędziowskiego, tak aby gwarantował sędziom niezawisłość, a nie bezkarność. Powrócimy do mianowania prezesów sądów przez ministra sprawiedliwości. Nadzór administracyjny w sądach stanie się pionem podporządkowanym ministrowi. 23. Wprowadzimy specjalizację w sądach, zaczynającą się już na poziomie aplikacji. Ustanowimy nowe wydziały, zajmujące się głównie postępowaniem przygotowawczym. 24. Także ona zostanie poddana daleko idącej reorganizacji. Przede wszystkim zniesiemy prokuratury apelacyjne oraz bardzo poważnie okroimy Prokuraturę Krajową. Pracujących we wskazanych wyżej prokuraturach 1200–1400 osób (około jedną czwartą ogółu prokuratorów) rzucimy na pierwszą linię, do bezpośredniej walki z przestępczością 25. Utworzymy elitarną, będącą odpowiednikiem policyjnego Centralnego Biura Śledczego, jednostkę prokuratury do zwalczania najgroźniejszej przestępczości. Ponadto stworzymy wydziały specjalizujące się w wykrywaniu przestępstw finansowych. Podobnie jak w wypadku sędziów urealnimy odpowiedzialność dyscyplinarną prokuratorów 26. Przeprowadzimy „efektywnościowe” nowelizacje kodeksów i innych ustaw, pozwalające na usprawnienie działania wymiaru sprawiedliwości 27. Będziemy skutecznie i zdecydowanie walczyć nie tylko z najgroźniejszą przestępczością, ale także z jakże uciążliwą dla życia drobną recydywą. Służyć temu będą zmiany w kodeksie karnym, kodeksie postępowania karnego i kodeksie karnym wykonawczym, a także zmiany organizacji i funkcjonowania organów ścigania oraz wymiaru sprawiedliwości. POW ma gotowy projekt nowego kodeksu karnego autorstwa Mateusza Woźniaka. Propozycja zmienia fundamentalne zasady odpowiedzialności karnej. Kara będzie: a) sprawiedliwa – czyli proporcjonalna do stopnia winy sprawcy. Obecny kodeks pozwala na orzekanie kar tak niskich, że aż kłócących się z elementarnym poczuciem sprawiedliwości; b) dolegliwa – by odstraszała od popełniania przestępstw. Badania naukowe dowodzą, że surowość kar odstrasza sprawców od popełniania przestępstw. Tymczasem obowiązujący kodeks wręcz zakazuje sądom stosowania zasady odstraszania przy wymierzaniu kary; c) skutecznie izolować w więzieniach najgroźniejszych przestępców, stwarzających szczególnie duże zagrożenie dla obywateli. Kodeks z 1997 roku nie pozwala na dużo bardziej surowe traktowanie pewnych kategorii przestępców, mimo że przemawia za tym zdrowy rozsądek i wyniki badań kryminologicznych. 28. . Dzisiaj przestępcom w Polsce żyje się wyjątkowo dobrze, często kosztem niewinnych ofiar. Dlatego dołożymy wszelkich starań, aby zmienić mentalność wymiaru sprawiedliwości, tak aby skupiono się przede wszystkim na prawach ofiar przestępstw, a nie prawach bandytów 29. Obecnie orzeka się je w wymiarze od 1 miesiąca do 15 lat. Kara 25 lat jest sankcją wyjątkową. W konsekwencji nie można wymierzyć kary w wysokości na przykład 18 lat więzienia, nawet jeżeli kara taka byłaby uzasadniona wagą przestępstw. Po wprowadzeniu proponowanej przez POW zmiany prawa będzie to możliwe, gdyż górna granica kary pozbawienia wolności wynosić będzie 25 lat. Zmiana ta pozwoli na wymierzenie sprawiedliwej kary zwłaszcza sprawcom wielu poważnych przestępstw – obecne przepisy o tzw. karze łącznej prowadzą do sytuacji, w której przestępca skazany np. na karę 15 lat więzienia za każde z dwóch popełnionych przestępstw, otrzymuje karę łączną 15 lat więzienia, a więc pozostaje faktycznie bezkarny za jeden z czynów. 30. Wobec niektórych sprawców przestępstw z użyciem przemocy wyłącznie długotrwała izolacja zapewnia wystarczającą ochronę społeczeństwa. Wprowadzimy karę bezwzględnego dożywocia bez możliwości warunkowego przedterminowego zwolnienia i prawa do przepustek. 31. Wprowadzimy ten skuteczny środek na przejęcie przez państwo fortun nielegalnie zbitych przez przestępców z grup zorganizowanych oraz gospodarczych aferzystów. Z pieniędzy pochodzących z przestępstw nie powinny korzystać rodziny członków mafii i bandytów. Skonfiskowany majątek przeznaczymy na pomoc dla najbardziej potrzebujących, praworządnych polskich obywateli. 32. Wychodząc z założenia, że recydywa musi być karana stanowczo i surowo, znacznie zaostrzymy kary dla recydywistów. Przede wszystkim podniesiemy dolne granice kar, gdyż jak wynika z badań, sądy najczęściej wymierzają kary w dolnej granicy ustawowego zagrożenia karą. 33. O warunkowe przedterminowe zwolnienie skazany będzie mógł się ubiegać dopiero po odbyciu 2/3 kary (dziś po połowie). Decydujący o wcześniejszym wyjściu na wolność sąd będzie brał pod uwagę, czy czas spędzony za kratami był wystarczająco dolegliwy dla sprawcy, czy cele kary zostały osiągnięte oraz czy sprawca nie stanowi już zagrożenia dla społeczeństwa 34. Zgodnie z oczekiwaniami społecznymi rozszerzymy również zakres dozwolonej obrony koniecznej i poszerzymy listę przesłanek skutkujących wyłączeniem odpowiedzialności karnej przy przekroczeniu jej granic 35. W wielu przypadkach nie będzie trzeba nawet wszczynać postępowania przygotowawczego – nie może bowiem dochodzić do takich sytuacji, w których to napadniętemu będzie groziła kara za skuteczną obronę przed bandytami 36. z użyciem przemocy przeciwko życiu i zdrowiu Zaostrzymy kary za przestępstwa związane z użyciem przemocy, skierowane przeciwko życiu, zdrowiu, wolności, bezpieczeństwu powszechnemu oraz wymiarowi sprawiedliwości. Oto porównanie kilku obowiązujących dziś kar za wybrane przestępstwa z propozycjami POW: a) za udział w bójce lub pobiciu, którego następstwem jest śmierć człowieka: od 1 roku do 10 lat; propozycja POW – od 2 do 15 lat, b) za fizyczne i psychiczne znęcanie się nad drugą osobą: od 1 roku do 10 lat; propozycja POW – od 2 do 12 lat, c) za gwałt: od 1 roku do 10 lat; propozycja POW– od 2 do 12 lat, d) za gwałt szczególnie okrutny: od 2 do 12 lat; propozycja POW – od 5 do 25 lat, e) za czynną napaść na funkcjonariusza publicznego: od 1 roku do 10 lat; propozycja POW – od 3 do 15 lat, f) za przyjęcie dużej łapówki: od 2 do 12 lat; propozycja POW od 3 do 15 lat, g) za kierowanie gangiem: od 1 roku do 10 lat lat; propozycja POW – od 3 do 15 lat, h) za rozbój: od 2 do 12 lat; propozycja POW – od 3 do 15 lat, i) za rozbój z bronią w ręku: od 3 do 15 lat; propozycja POW – od 5 do 25 lat. 37. Zaostrzenie przepisów kodeksu karnego dotyczących prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwym. Nowelizacja umożliwia uznanie czynu polegającego na prowadzeniu pojazdu przez osobę, u której zawartość alkoholu we krwi przekroczyła 1,5 promila lub spowodowanie w stanie nietrzeźwym ciężkiego wypadku, za przestępstwo kwalifikowane połączone z konfiskatą pojazdu. 38. Uchwalenie ustawy o ochronie spokoju obywateli, wprowadzającej dotkliwe i niezwłocznie egzekwowane kary za zachowania aspołeczne, traktowane dotąd bardzo pobłażliwie, a stwarzające wielkie dolegliwości dla zwykłych obywateli, takie jak naruszanie spokoju i porządku publicznego, ciszy nocnej, obyczajności itp. 39. Realizację programu „Spokojny dom”, zawierającego zbiór projektów ustaw wzmacniających samorząd i władze państwowe w podejmowanej przez nie walce z dolegliwymi społecznie przestępstwami i wykroczeniami. Podstawowe punkty programu zakładają: zaostrzenie kodeksu wykroczeń poprzez m.in. obniżenie wieku odpowiedzialności karno- administracyjnej, karę konfiskaty mienia pochodzącego z wykroczenia, uproszczenie i przyspieszenie postępowania, zaostrzenie przepisów ustawy antyalkoholowej i kodeksu karnego oraz stworzenie podstaw prawnych do skutecznej reakcji wobec osób naruszających ciszę nocną czy zasady obyczajowości publicznej. 40. . Lustrowanie przez urzędy skarbowe, policję, a także – po jego powołaniu – Urząd Antykorupcyjny osób pozostających w zakresie zainteresowania organów ścigania, w tym mających związki ze światem mafijnej, zorganizowanej przestępczości, które ma na celu ustalenie, czy ich majątek nie powstał w wyniku działalności przestępczej. 41. Utrzymanie w ustawie „O przeciwdziałaniu narkomanii” zapisów o karalności za posiadanie niewielkiej ilości narkotyków, co umożliwia państwu skuteczną walkę ze zorganizowaną sprzedażą narkotyków. 42. Dzisiaj policja, prokuratura i sądy tracą zbyt wiele czasu na bezużyteczne i biurokratyczne czynności, zamiast zajmować się zwalczaniem przestępczości. Uprościmy te procedury. 43. . Dla przestępstw o charakterze chuligańskim wprowadzimy tzw. tryb przyspieszony. Zajmować się nimi będą w trybie trzyzmianowym sądy 24-godzinne. Przestępca będzie karany niemal natychmiast po zdarzeniu. 44. . Liczba prokuratorów w Polsce jest druga co do wielkości w Europie w przeliczeniu na 100 tysięcy mieszkańców, a jednak nasza prokuratura jest bardzo niewydolna. Przyczyną tego stanu rzeczy jest jej zła organizacja. Jedna trzecia prokuratorów nie zajmuje się walką z przestępczością. Dlatego zlikwidujemy wiele zbędnych struktur organizacyjnych i przeniesiemy pracujących tam śledczych do walki z przestępczością. System organizacji prokuratury musi zachęcać prokuratorów do aktywności i poczucia odpowiedzialności za los prowadzonych spraw oraz bezpieczeństwo obszaru, za który odpowiadają. 45. Na wzór sprawdzonych w wielu krajach rozwiązań stworzymy w prokuraturze na szczeblu centralnym elitarną jednostkę do walki z największymi przestępstwami mafijnymi i aferalnymi. Stworzymy w prokuraturach okręgowych wysoce wyspecjalizowane komórki do walki z określonymi typami przestępstw, np. z przestępczością finansową i gospodarczą, co wymaga fachowej wiedzy. 46. Wprowadzimy system nagród dla wybijających się w pracy i odnoszących sukcesy w walce z przestępczością prokuratorów. Pracy w wymiarze sprawiedliwości musi towarzyszyć również odpowiedzialność. Dlatego ograniczymy immunitety prokuratorskie i sędziowskie oraz stworzymy odrębny pion sądownictwa dyscyplinarnego. Z zawodu muszą zostać wyeliminowani ludzie nieuczciwi i nieudolni. Dziś oczyszczanie wymiaru sprawiedliwości z takich ludzi szwankuje. 47. Minister sprawiedliwości jest odpowiedzialny za sprawne funkcjonowanie sądownictwa. W celu usprawnienia zarządzania sądami wprowadzimy mianowanie prezesów sądów i wydziałów przez ministra sprawiedliwości 48. Nadzór Ministerstwa Sprawiedliwości pozwoli również na ocenę jakości pracy sądów oraz ułatwi rozpowszechnianie dobrych praktyk działania. Podział środków finansowych oparty będzie na czytelnych, obiektywnych kryteriach, co zapobiegnie występującej obecnie sytuacji, w której pewne sądy są przeinwestowane kosztem innych 49. Polska – w porównaniu z innymi państwami europejskimi – posiada stosunkowo liczną kadrę sędziowską, o zarobkach nie odbiegających – proporcjonalnie – od przeciętnych zarobków w krajach europejskich. Często jednak sędziowie zajmują się sprawami prostymi, takimi jak wpisy w rejestrach (Krajowy Rejestr Sądowy, Rejestr Zastawów, Księgi Wieczyste). Chcemy uproszczenia procedur rejestrowych i skierowania sędziów do rozpatrywania spraw spornych, co przyspieszy obecnie długotrwałe postępowanie sądowe. 50. Obecnie stosowane wygórowane opłaty sądowe stanowią często faktyczne pozbawienie prawa do sądu, zwłaszcza w odniesieniu do ludzi uboższych. 51. Mimo dużej liczby sędziów w Polsce, sądy są zgrupowane w dużych miastach, co oznacza dłuższą drogę do sądu zwłaszcza dla mieszkańców mniejszych miejscowości. Rozszerzymy zakres funkcjonowania Sądów Grodzkich, które będą bliżej obywateli, a będą przeznaczone do rozpoznawania drobnych spraw karnych. Taki tryb pozwoli na likwidację zaległości w sądownictwie. Temu samemu celowi służyć będą również sądy 24-godzinne, które karać będą złapanych na gorącym uczynku sprawców czynów chuligańskich. 52. Opinie biegłych mają często kluczowe znaczenie dla treści wydawanych orzeczeń, nie tylko w skomplikowanych sprawach gospodarczych (takich jak afera FOZZ), ale także w sprawach wypadków komunikacyjnych. Jednocześnie obecny system powoływania biegłych nie pozwala na ocenę ich kwalifikacji. Stworzymy centralny system listy biegłych sadowych, co pozwoli na lepszą selekcję i umożliwi odpowiedni nadzór, co w efekcie polepszy 53. System egzekucji komorniczej jest niesprawny, a komornicy często nie chcą podjąć się prób wyegzekwowania należności, w szczególności jeżeli wiąże się to z konfliktem z silnymi podmiotami gospodarczymi. Dysponujemy projektem ustawy o działalności komorniczej, która doprowadzi do większej konkurencji i poprawi jakość ich usług. 54. W policji obecnie pracuje, łącznie z osobami cywilnymi, 120 tysięcy osób, funkcjonujących w stanie całkowitej niesterowności. Ministra, komendanta głównego policji oraz wojewodów wyposażymy w niewielkie, ale sprawne aparaty dyscyplinujące i kontrolujące sprawność i skuteczność pracy policji. Komendant główny musi być prawdziwym dowódcą, stojącym na czele sztabu, jakim powinna być Komenda Główna. Dowódcami powinni być także komendanci wojewódzcy i powiatowi. Struktura Komendy Głównej będzie strukturą typu sztabowego, służącą obsłudze dowódcy, by ten mógł sprawnie kierować całą policją. 55. Przeprowadzimy reformę Komendy Głównej Policji. Dzisiaj pracuje w niej aż 4 tysiące osób, z których 1500 przypada na Centralne Biuro Śledcze. Pozostałe osoby pracują w różnego rodzaju biurach i wydziałach. Ich liczba musi ulec redukcji. Część uprawnień powinna przejść do ministerstwa, a pozostałe, całkowicie niepotrzebne, produkujące jedynie różnego rodzaju papiery, zlikwidowane. Przeprowadzimy ucywilnienie pionu logistyki, co przyniesie redukcję kosztów i zwiększenie wydajności pracy policji. Dzięki czemu więcej policjantów będzie patrolowało nasze ulice. Zwiększymy profesjonalizm zarządzania w policji oraz urealnimy cywilny nadzór nad nią poprzez wprowadzenie do centrali i na poziom województw 200 urzędników służby cywilnej, znających się na specyfice działań służb mundurowych. Wprowadzimy realne regulacje antykorupcyjne oraz wyeliminujemy patologie w sferze zamówień publicznych w policji. 56. Politykę kadrową w Komendzie Głównej i całym resorcie spraw wewnętrznych przez ostatnie kilkanaście lat prowadził układ funkcjonariuszy wywodzących się ze służby bezpieczeństwa. Czyniono to w celu budowania własnych koterii, nastawionych czy to na zamówienia polityczne, czy na rozszerzanie ekspansji personalnej swoich ludzi. Tę politykę kadrową i te związki z przeszłością zdecydowanie przetniemy. Stworzymy szansę awansu młodszej kadrze, z około 20-letnim stażem służby, która teraz – zamiast awansować – sfrustrowana odchodzi ze służby. Funkcjonariusze będą motywowani finansowo – przez system nagród i kar. 57. . Przywrócimy w policji etos służby oraz dyscyplinę. Zastosujemy metodę zarządzania poprzez cele i priorytety. Działaniom policji zostaną w poszczególnych latach nadane określone priorytety, takie jak np. opanowanie terenów bezprawia, z których policja wycofała się i na których aparat ochraniający bezpieczeństwo obywateli nie funkcjonuje, ustępując na osiedlach miejsca bandom opryszków, okradającym samochody i kradnącym telefony komórkowe chuliganom czy też terroryzującym miasteczka lokalnym grupom przestępczym. 58. Naszym priorytetem będzie zmiana mentalności i podejścia policji do informacji o przestępstwach i wykroczeniach. Nie będziemy tolerować w policji funkcjonariuszy, którzy zniechęcają obywateli do powiadamiania o przestępstwach i formalnego ich zgłaszania. Często zdarzają się również sytuacje, w których funkcjonariusze lekceważą zaobserwowany przez siebie fakt popełnienia wykroczenia lub przestępstwa, ponieważ służą w „drogówce” i nie interesuje ich prewencja. Policja kryminalna nie reaguje w wielu przypadkach na sprawy nie objęte prowadzonym postępowaniem. To już nie będzie miało miejsca. Policja będzie kierowała się zasadą braku tolerancji wobec drobniejszych przestępstw, takich jak kradzież rowerów czy też zwykły wandalizm. 59. Wprowadzimy usprawnienia techniczne i komputery do obsługi komisariatów oraz uprościmy formę czynności dokonywanych w komisariatach, aby do minimum ograniczyć uciążliwość oraz czas poświęcany przez obywateli na kontakt z policją. 60. Aby policja mogła skutecznie ochraniać obywateli przed przestępcami, wprowadzimy mechanizmy i rozwiązania prawne zapewniające współpracę policji ze społecznościami lokalnymi, takimi jak wspólnoty mieszkaniowe, rady osiedlowe, parafie i inne organizacje cieszące się zaufaniem społecznym. Współpracując z Ministerstwem Edukacji Narodowej i kuratoriami stworzymy praktykę powiadamiania przez władze szkolne o podejrzeniach popełnienia przestępstw, takich jak handel narkotykami, wymuszenia wobec uczniów, pobicia. 61. . W walce z przestępcami wykorzystamy również firmy ochroniarskie, które będą musiały wymieniać się określonymi informacjami z policją i współdziałać z nią. Dokonamy tego, wdrażając mechanizmy odpowiedniej polityki koncesyjnej i regularnej weryfikacji jakości współpracy. 62. Wprowadzimy obowiązek świadczeń na rzecz bezpieczeństwa w niektórych sektorach przedsiębiorczości, np. poprzez instalowanie kamer na parkingach hipermarketów. Policja będzie miała prawo wydawania wiążących zaleceń w przypadku niektórych inwestycji lub zmian urbanistycznych 63. W celu zwiększenia skuteczności organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości doprowadzimy do intensywnej współpracy pomiędzy policją, prokuraturą, sądami i zakładami karnymi, tak aby skrócić czas pomiędzy wykryciem przestępstwa a osadzeniem sprawcy. Wszystkie te instytucje będą działać jako jeden spójny system. Przestępcy nie będą „gubili” się pomiędzy instytucjami. Chcemy, wzorem Wielkiej Brytanii, tworzyć w budżecie paragrafy, w których umieszczano by wydatki na walkę z przestępczością, poczynając od działań policji, a kończąc na rozprawie przed sądem. Pozwoli to wyeliminować niepotrzebną biurokrację oraz racjonalnie planować wydatki i oszczędzić środki na realizację priorytetowych zadań policji. 64. Stworzymy funkcjonalne grupy współpracy na wszystkich szczeblach oraz będziemy dokonywać okresowych przeglądów, w celu usunięcia problemów we współpracy pomiędzy policją, prokuraturą, sądami i służbą więzienną. 65. Wzmocnimy Centralne Biuro Śledcze, zwiększając zabezpieczenia operacyjne, chroniące CBŚ tak przed infiltracją ze strony grup przestępczych, jak i przed ingerencją ze strony polityków. |
|
